เป็นต้นฉบับหนังสือสมุดไทยของหอสมุดแห่งชาติซึ่งปรากฏข้อความระบุว่าแต่งขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๒๙๑ รัชกาลพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ปลายสมัยกรุงศรีอยุธยา เนื้อหากล่าวถึงลักษณะของช้างตระกูลต่าง ๆ ทั้งช้างศุภลักษณ์ คือช้างที่มีลักษณะดีเป็นมงคล และช้างทุรลักษณ์หรือทรลักษณ์ คือข้างที่มีลักษณะไม่ดี ไม่เป็นมงคล ท้ายเล่มนำหนังสือเรื่องตำราขี่ช้างครั้งแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช พ.ศ. ๒๑๙๙ - ๒๒๓๑ ฉบับพิมพ์เผยแพร่เมื่อพ.ศ. ๒๔๖๕ มาจัดพิมพ์ใหม่เป็นภาคผนวก
