กล่าวถึงชีวิตของเหล่าสัตว์ ย่อมมีการเกิด แต่มีแตกต่างกันมากมายไม่สิ้นสุด มนุษย์แตกต่างจากสัตว์เดรัจฉานตรงที่มีปัญญา จึงปรารถนาความสุขทุกข์ และคิดล่วงหน้าไปถึงเมื่อตายแล้วก็ยังต้องการมีความสุขอยู่ การที่คนทำความสุขความทุกข์นั้นเป็นไปตามกิเลส คือความโง่เขลา หรืออวิชา เมื่อคนเป็นสัตว์ประเสริฐจะทำอะไรจึงไม่ควรทำตามอำนาจของกิเลส ผู้ใดคุมกิเลสได้ก็จะเห็นหนทางไปสู่สุคติภูมิ และทรงอธิบายถึงคำพูดที่คนควรกล่าวและไม่ควรกล่าว ๓ ประการ
