เมื่อปีพุทธศักราช ๒๔๔๕ มิสเตอร์ เบอร์ค (M.H.W. Bourke) ที่ปรึกษากรมราชโลหกิจ กระทรวงเกษตราธิการ ได้เป็นผู้พบศิลาจารึกบนเขาพระนารายณ์ อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา ต่อมาได้มีการเคลื่อนย้ายศิลาจารึกดังกล่าวมาไว้ที่ วัดเวียง อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี และย้ายต่อไปไว้ที่ วัดหน้าเมือง อำเภอตลาดใหญ่ ราษฎรชาวตะกั่วป่ามีความเคารพนับถือศิลาจารึกหลักนี้มาก จึงได้ขออนุญาตนำศิลาจารึกกลับไปไว้ยังเขาพระนารายณ์ตามเดิม และได้อยู่ ณ ที่นั้นตลอดมาจนถึงปัจจุบัน
