จารึกนี้ยังไม่ได้อ่านแปล แต่สรุปความได้ว่า ข้อความที่นับว่าสำคัญในจารึกหลักนี้ คือ ศักราชที่ปรากฏในด้านที่ 1 เป็นพุทธศักราช 826 หนึ่งพัน ถ้าคิดกลับตัวเลขตามแบบอย่าง "กหํปายา" ก็จะเป็นพุทธศักราช 1628 ส่วนข้อความอื่น ๆ ได้กล่าวถึงการบำเพ็ญกุศลต่าง ๆ ในพระพุทธศาสนาของกษัตริย์พระองค์หนึ่ง เช่น การอุทิศข้า (เฑิก) ไว้สำหรับบำรุงรักษาวัดและสระน้ำ วัดที่กล่าวไว้ในจารึก คือ "เชชตวันน์" (ปัจจุบันคือวัดดอนแก้ว อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน) กล่าวถึงผู้สร้างเจดีย์และคูหา ซึ่งน่าจะได้แก่ เจดีย์ที่มีซุ้มประดับ และกล่าวถึงการถวายวัตถุสรรพสิ่งของต่าง ๆ มีต้นว่า หม้อน้ำ ฉัตร เครื่องใช้ต่าง ๆ เช่น กระบุง หรือตะกร้า
