บรรดาจารึกอักษรปัลลวะ พบในบริเวณภาคอีสานของประเทศไทย มีจารึกกลุ่มหนึ่ง จำนวน 5 หลัก เป็นจารึกที่สร้างขึ้นในสมัยเดียวกัน มีอักษรข้อความเหมือนกัน ได้แก่ ศิลาจารึกวัดศรีเมืองแอม ขก. 15 จังหวัดขอนแก่น ศิลาจารึกปากน้ำมูล อบ. 1 ศิลาจารึกปากน้ำมูล อบ. 2 ศิลาจารึกสุปัฎนาราม อบ. 4 และศิลาจารึกถ้ำภูหมาไน อบ. 9 จังหวัดอุบลราชธานี ข้อความในจารึกกล่าวถึงพระเจ้าจิตรเสน กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ทรงได้ชัยชนะเหนือกัมพูประเทศ และได้เฉลิมพระนามว่า ศรีมเหนทรวรมัน อีกท้ังโปรดให้สร้างรูปเคารพต่าง ๆ ลัทธิไศวะนิกายไว้เพื่อเป็นเครื่องหมายแห่งชัยชนะของพระองค์ หลักฐานที่ได้จากจารึกท้ัง 5 หลักนี้ แสดงให้เห็นถึงอารยธรรมแถบลุ่มแม่น้ำชี และลุ่มแม่น้ำมูลในระหว่างพุทธศตวรรษที่ 11 - 12 อันมีผู้นำของอาณาจักร นับถือศาสนาพราหมณ์ลัทธิไศวะนิกาย และถึงแม้ว่าจารึกเหล่าน้ันจะได้ถูกเคลื่อนย้ายจากแหล่งเดิมแล้วก็ตาม แต่ก็คงจะไม่ไกลไปจากภูมิภาคในลุ่มน้ำท้ังสองดังกล่าวแล้วน้ัน
