จารึกวัดมเหยงค์ (จารึก)

จารึกวัดมเหยงค์

นศ. 10 ในประชุมศิลาจารึกสยามภาคที่ 2 กำหนดเป็นหลักที่ 27 ใน Inscriptions du Cambodge กำหนดเป็นหลักที่ K 407

กว้าง 58 ซม. ยาว 112 ซม. หนา 11 ซม.

ปัลลวะ ภาษาสันกฤต

จำนวน 1 ด้าน มี 6 บรรทัด

ประมาณ พ.ศ. 2466

พุทธศตวรรษที่ 12

วัดมเหยงค์ จังหวัดนครศรีธรรมราช

ไม่ปรากฏหลักฐาน

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร จังหวัดกรุงเทพฯ

ในประชุมศิลาจารึกสยามภาคที่ 2 และในหนังสือสยามอังเซียงของฟูรเนอโร ซึ่งมองสิเออร์ บาร์ถ เป็นผู้แปล

ศิลาจารึกหลักนี้ ได้มาจากวัดมเหยงค์ จังหวัดนครศรีธรรมราช เมื่อแรกเคลื่อนย้ายเข้ากรุงเทพฯ มาอยู่ที่วัดบวรนิเวศวิหาร ต้ังแต่เมื่อใดน้ันไม่ทราบชัด ต่อมาในปี พ.ศ. 2466 สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้รับสั่งให้ย้ายมาเก็บรักษาในหอพระสมุดสำหรับพระนครพร้อม ๆ กับจารึกอื่น ๆ ซึ่งเคยอยู่ที่วัดบวรนิเวศฯ น้ัน ซึ่งแต่เดิมสถานที่ต้ังแสดงจารึกอยู่ในท้องพระโรงพระที่นั่งศิวโมกขพิมาน บริเวณพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ